تحلیل سبد رأی جریانهای سیاسی در ایران و سرنوشت آرای خاموش
این انتخابات پاسخ غایی خود را در شیوه تعامل حکومت و نیروهای سیاسی با آرای خاموش خواهد یافت.
چه ظرفیتی قرار است برای جذب آرای خاموش ایجاد شود؟ آیا این ظرفیت پایدار است؟
آیا شیب تند افزایش آرای خاموش که پس از سال ۸۸ شروع شد در سالهای آینده خواهد شکست؟
جامعه ممکن است یک یا دو نوبت دیگر به عدالتخواهیِ «اصلاحطلب و اعتدالگرا» یا نیروهای برآمده از سبد رأی «اصولگرایان و جبهه انقلاب» اعتماد کند. اما نباید از یاد برد که در سهگانه یادشده اکثریت از آن «آرای خاموش» است و در صورت تکرار تجربیات گذشته پس از یک یا نهایتا دو دوره، آرای خاموش در اکثریت قاطع قرار خواهند گرفت و سرنوشت کشور به دست آنان تعیین خواهد شد