این مقاله تلاش می‌کند تا زمینه‌های آسیب‌پذیری ایران در جنگ اخیر را مورد بررسی قرار دهد و چهارچوبی کلی برای رفع آن‌ها و تقویت بنیان کشور برای مقابله با تهدیدهای آینده پیشنهاد دهد.
تضعیف سیاست داخلی ایران در دو دهه گذشته یکی از بیماری‌های مزمنی است که بنیان امنیت ملی در کشور را تحت تاثیر قرار داده و درمان آن نیاز به راهکاری صریح و مشخص دارد. بسیاری از مسائل و نیازمندی‌های موجود مانند از بین بردن نفوذ، احیای ساختار مسئولیت و ارتقای مفهوم امنیت ملی بدون احیای آن در عمل قابل تحقق نیست.
ایده اصلی این مقاله، احیای ساختار مسئولیت و ارتقای مفهوم امنیت ملی در چارچوب افزایش مشارکت سیاسی است و در همین راستا در انتهای آن پیشنهاد شده تا به منظور احیای بازدارندگی مردمی، چهار سوال مختلف برای گرد هم آوردنِ گروه‌های مختلفِ مردم گردِ یکدیگر، به صورت مستقیم از ایشان پرسیده شود.