در سال ۱۴۰۱، تجارت الکترونیک ایران به‌شدت تحت تأثیر شرایط اجتماعی، فیلترینگ گسترده و اختلالات اینترنتی قرار گرفت. تعداد تراکنش‌های خرید اینترنتی نسبت به سال ۱۴۰۰ حدود ۱۷ درصد کاهش یافت و بسیاری از کسب‌وکارهای آنلاین، به‌ویژه فروشگاه‌های اینستاگرامی، با افت شدید درآمد مواجه شدند. فیلترینگ اینستاگرام باعث خروج صدها هزار فروشنده از این پلتفرم شد و حتی شرکت‌های بزرگی مانند دیجی‌کالا و اپراتورهای اینترنتی نیز از کاهش ترافیک و درآمد رنج بردند. این محدودیت‌ها، علاوه بر آسیب اقتصادی، چالش‌های امنیتی و حملات سایبری را نیز افزایش دادند و نشان دادند که سیاست‌های محدودکننده اینترنت، پیامدهای گسترده‌ای بر اکوسیستم دیجیتال کشور دارند.

تأمین مالی جمعی در ایران طی دو سال اخیر ۱۷ برابر رشد کرده و به کسب‌وکارها کمک کرده تا نقدینگی موردنیاز خود را تأمین کنند، درحالی‌که سرمایه‌گذاران خرد نیز از سود آن بهره‌مند شده‌اند. این رشد به دلیل عواملی همچون تورم، فرهنگ‌سازی، و افزایش نظارت بوده است. در سال جاری، ۷۴۰۰ میلیارد تومان از این طریق جذب شده و پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال به ۱۰ هزار میلیارد تومان برسد. هرچند کرادفاندینگ به یک روش محبوب تبدیل شده، اما چالش‌هایی مانند نبود بازار ثانویه، ضعف سیستم اعتبارسنجی، و نرخ‌های بالای تأمین مالی همچنان وجود دارد. برخی کارشناسان هشدار داده‌اند که این نرخ‌ها ممکن است به ساختارهای ناپایدار مانند بازی پانزی منجر شود. در عین حال، نظارت دقیق‌تر، افزایش شفافیت و توسعه زیرساخت‌های قانونی می‌تواند به رشد پایدار این حوزه کمک کند.