در دو هفته اول مهرماه، هشت زن در ایران قربانی قتل‌های ناموسی شدند و این آمار همچنان رو به افزایش است. زن‌کشی، که شامل قتل زنان به دلیل جنسیتشان می‌شود، معمولاً به دست اعضای خانواده انجام می‌شود و به دلیل نبود آمار رسمی، گستردگی آن در ایران به‌طور دقیق مشخص نیست. خانه‌های امن، که پناهگاهی موقت برای زنان خشونت‌دیده محسوب می‌شوند، با مشکلات مالی و محدودیت‌های قانونی مواجه‌اند و تعدادشان نسبت به نیاز موجود بسیار اندک است. در کنار خلأ قانونی در مجازات قتل‌های ناموسی، عدم استقلال اقتصادی زنان نیز یکی از عوامل اصلی تداوم این چرخه خشونت است.