اقتصاد ایران سال‌هاست درگیر چرخه‌ای از خطاهای ارزی است که نه‌تنها از آن درس گرفته نشده، بلکه با تصمیمات نادرست، بحران‌ها عمیق‌تر شده‌اند. سرکوب نرخ ارز در دوره‌های وفور درآمدهای نفتی، به‌جای ایجاد ثبات، تولید و صادرات را تضعیف کرده و جهش‌های ناگهانی را رقم زده است. این نوسانات شدید، ثروت را به‌شکلی ناعادلانه بین گروه‌های مختلف جابه‌جا کرده و اعتماد عمومی را به اقتصاد از بین برده است. سیاست‌های کنترل مصنوعی نرخ ارز، بدون در نظر گرفتن متغیرهای کلان اقتصادی، در نهایت باعث شده که هر جهش ارزی بزرگ‌تر و آسیب‌زا‌تر از قبل باشد. راه‌حل، نه در سرکوب، بلکه در اصلاح ساختارهای اقتصادی، مدیریت نقدینگی، تعامل با دنیا و کاهش ناترازی‌های مالی است.