این مقاله با بررسی دقیق داده‌ها، تصویری واقعی از وضعیت تحصیل کودکان مهاجر افغانستانی در ایران ارائه می‌دهد. برخلاف تصورات عمومی، حضور این دانش‌آموزان لزوماً دلیل کمبود ظرفیت مدارس نیست، بلکه مشکلات زیرساختی، مهاجرت داخلی و تمرکز جمعیت در کلان‌شهرها از عوامل اصلی بحران فضای آموزشی‌اند. داده‌ها نشان می‌دهند که در برخی مناطق، حتی بدون دانش‌آموزان اتباع، تعداد کلاس‌ها پاسخگوی نیاز دانش‌آموزان ایرانی هم نیست.