چرا مکانیزم‌های گردش قدرت در ترکیه همچنان کار می‌کنند و علی رغم فراز و نشیب بسیار هیچ‌گاه به کلی کنار گذاشته نشده‌اند؟
پاسخ به این پرسش به ما کمک می‌کند تا آن را در مورد ایران نیز از منظری تازه مطرح کنیم، چرا که با وجود برخی شباهت‌های تاریخی بین ایران و ترکیه، در ایران هیچ‌گاه ساختار پایدار و قابل اتکایی برای چرخش قدرت و حل منازعات سیاسی‌اجتماعی به وجود نیامده است.