مهدی محمدیان

شاغلان فقیر کسانی هستند که با وجود داشتن شغل فعال و عضویت در نیروی کار، درآمد آن‌ها زیر خط فقر مطلق قرار می‌گیرد. این وضعیت، مفهوم سنتی شغل به‌عنوان اصلی‌ترین راه خروج از فقر را به چالش می‌کشد و نشان‌دهندۀ بحرانی جدید در ساختار اقتصاد و کیفیت مشاغل در کشور است. در سال‌های اخیر با تورم مزمن و افزایش هزینه‌های اساسی زندگی مانند مسکن و خوراک، این پدیده در کشور گسترش چشمگیری یافته و بخش قابل‌توجهی از خانوارهای ایرانی را درگیر کرده است. مطابق گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، از سال۱۳۹۷ روندی آغاز شده که درصد شاغلان فقیر به درصد شاغلان غیرفقیر نزدیک شده و شغل ‌دیگر برای برخی خانوارها مثل گذشته برای بیرون آوردن خانوار از زیر خط فقر مطلق کارایی ندارد. این روند در سال‌های اخیر ادامه داشته تا آنجا که در سال ۱۴۰۲ درصد شاغلین فقیر برای اولین بار از درصد شاغلین غیرفقیر پیشی گرفته است.