علی ارومیه‌ای

این نوشته، روند افول رؤیای ایرانی را از طریق تحولات اقتصادی و اجتماعی بررسی می‌کند. از گلدکوئست و دیگر شرکت‌های هرمی گرفته تا بورس و بازارهای سوداگرانه، نشان می‌دهد چگونه مردم در چرخه‌ای از فریب‌های اقتصادی گرفتار شدند. با افزایش نرخ ارز، تورم و نابرابری، طبقات متوسط و فقیر در معرض سقوط بیشتر قرار گرفتند. در این میان، تلاش‌های معمولی مانند تحصیل و کار دیگر راهی برای امنیت مالی نبودند و بخت‌آزمایی و سوداگری جای آن‌ها را گرفت. نتیجه، حس شکست و ناامیدی عمومی است که به مهاجرت، سرخوردگی و بحران‌های اجتماعی انجامیده است.